ออกซิเจนที่ละลายในน้ำ (DO) เป็นการวัดปริมาณของโมเลกุลออกซิเจนอิสระในน้ำ ความเข้มข้นของ DO เป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญของระบบนิเวศทางน้ำ เนื่องจากออกซิเจน เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสิ่งมีชีวิตเกือบทุกรูปแบบ ออกซิเจนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการหายใจ และปฏิกิริยาทางเคมีบางอย่าง ออกซิเจนที่ละลายในระดับต่ำอย่างต่อเนื่องในร่างกายน้ำ จะเป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตในน้ำส่วนใหญ่ เพราะจะไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิต ในทางกลับกันออกซิเจนในน้ำมากเกินไป (ไม่อิ่มตัว) อาจเป็นอันตรายได้ ออกซิเจนที่ละลายในน้ำนั้นมาจากสองแหล่งหลักคือชั้นบรรยากาศ และการสังเคราะห์ด้วยแสง ความเข้มข้นของ DO ได้รับผลกระทบจากตัวแปรต่างๆ มากมายรวมถึงอุณหภูมิของน้ำ (น้ำที่เย็นกว่าถือออกซิเจนมากกว่าน้ำอุ่น) ความเค็ม (น้ำจืดมีออกซิเจนมากกว่าน้ำเค็ม) และความดันบรรยากาศ (ปริมาณของ DO ที่ดูดซึมในน้ำลดลงเมื่อระดับความสูงเพิ่มขึ้น)

ปัจจัยภายนอกที่มีผลต่อออกซิเจนที่ละลายในน้ำ

1. อุณหภูมิเป็นหนึ่งในปัจจัยที่ใหญ่ที่สุดที่มีผลต่อออกซิเจนที่ละลายโดยตรง เมื่ออุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้นการเคลื่อนที่ของอนุภาคจะเพิ่มขึ้น เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้นอนุภาคโมเลกุลอะตอม ฯลฯ จะได้รับพลังงานมากขึ้นเรื่อยๆ พลังงานนี้ทำให้อนุภาคเหล่านี้กระเด็นไปรอบๆ มากขึ้นพวกมันก็จะชนกัน และสามารถทำลายพันธะที่เกาะกันได้ ดังนั้นเมื่ออุณหภูมิสูงขึ้นค่าออกซิเจนในน้ำ DO ก็จะยิ่งลดลง ในทางกลับกัน เมื่ออุณหภูมิลดลง การเคลื่อนที่ของอนุภาคจะลดลงค่าออกซิเจนในน้ำ DO จึงเพิ่มขึ้น
2. ความดันเมื่อพูดถึงออกซิเจนที่ละลายในน้ำ หมายถึงความดันบรรยากาศ คุณเคยอยู่ที่ระดับน้ำทะเลแล้วเดินทางไปยังที่สูง เช่น ดอยสุเทพ หรือไม่ คุณอาจสังเกตเห็นว่าคุณรู้สึกเบาขึ้นเล็กน้อย แต่อากาศก็รู้สึกว่า "บางลง" มีความกดอากาศน้อยลงที่ระดับความสูงนั้น อาจใช้เวลาหนึ่ง หรือสองวัน ในการปรับตัวให้เข้ากับความแตกต่างของออกซิเจน และความดัน เมื่อความดันบรรยากาศลดลงความดันออกซิเจน บางส่วนก็ลดลงเช่นกัน และเมื่อความดันบรรยากาศลดลง ออกซิเจนก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน
3. ความเค็มยังสามารถส่งผลกระทบต่อปริมาณของออกซิเจน DO ในสารละลาย สิ่งนี้กลับไปสู่วิชาเคมี โมเลกุลบางชนิดสามารถมีประจุแตกต่างกันอย่างไร ประจุที่ว่าโมเลกุลของเกลือนั้น มีความน่าสนใจมากต่อโมเลกุลของน้ำ และมีแนวโน้มที่จะถูกละลายในสารละลาย ออกซิเจนไม่ได้ดึงดูดโมเลกุลของน้ำในสารละลายหากมีเกลืออยู่ นี่เป็นเพราะความจริงที่ว่าเกลือจะกระแทกออกซิเจนจากสารละลาย เนื่องจากมีพื้นที่ไม่เพียงพอ เมื่อความเค็มเพิ่มขึ้น DO จะลดลง
   เครื่องวัดออกซิเจนในน้ำ (DO Meter) สำหรับวัดค่าออกซิเจน

วิธีการที่นิยมที่สุดสำหรับการวัดค่าออกซิเจนที่ละลาย โดยใช้เครื่องวัดออกซิเจนในน้ำ (DO Meter) ปริมาณออกซิเจนในน้ำมีหน่วยเป็น mg/L หรือ PPM ในขณะที่หมวดหมู่ทั่วไปของเซ็นเซอร์ออกซิเจนที่ละลายน้ำ เป็นแบบออปติคอล และไฟฟ้าเคมีเซนเซอร์ไฟฟ้าเคมี สามารถแยกย่อยออกเป็นโพลาโรกราฟฟิค นอกเหนือจากเอาท์พุทแบบอะนาล็อกมาตรฐานแล้ว เทคโนโลยีเซ็นเซอร์ออกซิเจนที่ละลายได้เหล่านี้ ยังมีอยู่ในแพลตฟอร์มเซ็นเซอร์อัจฉริยะที่มีเอาต์พุตดิจิตอล เซ็นเซอร์ออกซิเจนที่ละลาย สามารถนำมาใช้ในห้องปฏิบัติการ หรือในสนาม เซ็นเซอร์ DO สามารถออกแบบมาสำหรับการทดสอบความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี (BOD) การสุ่มตัวอย่างเฉพาะจุด หรือการใช้งานการตรวจสอบระยะยาว